Maar bij die open rondleidingen komen altijd mensen uit het hele land die elkaar niet kennen, en heel divers zijn wat vragen, achtergrondkennis en dergelijke betreft. En regelmatig ook met een eigen invalshoek, iets, wat hun interesse heeft gewekt, of een vakgebied of een hobby waar ik dan ook weer van leer. Zo heb ik onder andere geleerd hoe je aan de richting en de vorm van barsten in een granieten vloer kunt zien of een gang onderkelderd is!
Er zijn ook wel eens mensen met een directe band met het klooster; mensen uit de buurt, mensen die hier ooit hebben gewerkt, of familie hadden, of één van de zusters kenden die wijkverpleegster was of in de ouderenzorg in de buurt werkte, of een zuster-vroedvrouw. Kortom, het levert vaak spannende verhalen en leuke ontmoetingen op.
Jaaaa. dit sleuteltje PAST!!! |
Na afloop van de rondleiding werd het collectebusje van Mw. Toos van der Stap feestelijk geopend, in aanwezigheid van het echtpaar en diverse zusters. Omdat we het busje het liefste heel wilden houden haalden we er diverse kleine sleuteltjes bij. Immers, de busjes bleven dicht, en werden ééns per jaar door zusters opgehaald en geopend, dus de sleuteltjes zouden er nog kunnen zijn!
En jawel hoor, één sleuteltje paste....
langzaam kiepte ik het busje om op het tafelkleed - en er rolden centen, stuivers, dubbeltjes en kwartjes uit, met de jaartallen 1948 t/m 1976.
Met dank aan de familie, die dit busje in de originele staat heeft bewaard, aan Mevr. van der Stap zaliger nagedachtenis, ook met dank aan de mensen die er hun muntjes in hebben gedaan, en met dank aan de zuster die de sleuteltjes vond! Het busje gaat, mét de muntjes en het slotje met sleuteltje, naar ons museum.
Reacties
Een reactie posten