Omdat het ook wel eens leuk is de mooie kanten van het kloosterleven te belichten hieronder een lijstje met voordelen van Missiezuster van het Kostbaar Bloed zijn:
- je hoeft je geen zorgen te maken over wat je aantrekt, de enige keus is tussen wit, grijs en zwart habijt......Ook een bad hair day is meestal geen probleem, de sluier bedekt dat wel. En make-up is ook niet nodig, misschien dat daarom de meeste zusters er juist jonger uitzien dan ze echt zijn.
- je hebt geen zorgen over huur of hypotheek (behalve als je zuster econome bent) en je hebt altijd een dak boven je hoofd.
- je bent nooit alleen, er is altijd wel iemand in huis.
- je viert vaak feest, meer dan buiten het klooster. Naast alle kerkelijke feesten zoals Pasen en Kerst worden ook verjaardagen, naamdagen en jubilea gevierd. En als iemand geloften aflegt, voor de 1e keer of voor eeuwig, dan moet daaromheen natuurlijk ook een feestje gebouwd worden. Kloosterstijl natuurlijk, dus geen drinkgelagen waar iedereen totaal dronken is maar gewoon veel gezelligheid.
- je wordt niet steeds gestoord door het gebliep van je smartphone, zusters hebben soms wel een smartphone maar meestal prepaid (met alleen wifi) en we beperken ons bewust in het gebruik ervan. Zo kun je aan tafel een gezellig gesprek voeren en word je ook niet zo gestresst.
- je bent altijd op de hoogte van het wereldnieuws, als je zelf niet het nieuws kijkt of luistert is er altijd wel een medezuster die je op de hoogte brengt. We moeten natuurlijk wel weten waarvoor we bidden. Een zuster noemde de voorbeden eens de 'BBC', omdat je daar ook vaak hoort welke ramp er gebeurd is of wie er gestorven is.
- Je lacht veel. Dat is echt waar, het viel me pas op nadat ik voor de 1e keer op vakantie was geweest en toen weer terugkwam. Ineens kon ik weer echt lachen en regelmatig schalt er dan ook een lach door de refter (waar we eten).
- Je hoeft niet naar de UWV voor een uitkering (daar heb je als zuster namelijk geen recht op) en dus ook niet te voldoen aan sollicitatieplicht. Mocht je onverhoopt eens geen werk hebben dan is er altijd wel iets te doen in huis. Vervelen hoeft dus niet.
- Je hebt elke dag te eten, kleding aan je lijf, een dak boven je hoofd en alle andere levensnoodzakelijkheden. Daar zijn we dankbaar voor, want dat heeft niet iedereen op deze wereld.
- je leert veel over jezelf en word vooral de eerste 3 jaar intensief begeleid bij je persoonlijke ontwikkeling.
- je leert veel over andere culturen en kent wereldwijd ook zusters van verschillende nationaliteiten. Zo word je echt een 'wereldburger'.
- last but not least: als je echt roeping hebt tot het kloosterleven, en je bent bij de orde/congregatie die echt bij jou past, dan ben je gelukkig. Ook al gebeuren er moeilijke dingen, vanbinnen heb je wel de rust en het geluk dat je de levensweg volgt die bij jou past.
- je hoeft je geen zorgen te maken over wat je aantrekt, de enige keus is tussen wit, grijs en zwart habijt......Ook een bad hair day is meestal geen probleem, de sluier bedekt dat wel. En make-up is ook niet nodig, misschien dat daarom de meeste zusters er juist jonger uitzien dan ze echt zijn.
- je hebt geen zorgen over huur of hypotheek (behalve als je zuster econome bent) en je hebt altijd een dak boven je hoofd.
- je bent nooit alleen, er is altijd wel iemand in huis.
- je viert vaak feest, meer dan buiten het klooster. Naast alle kerkelijke feesten zoals Pasen en Kerst worden ook verjaardagen, naamdagen en jubilea gevierd. En als iemand geloften aflegt, voor de 1e keer of voor eeuwig, dan moet daaromheen natuurlijk ook een feestje gebouwd worden. Kloosterstijl natuurlijk, dus geen drinkgelagen waar iedereen totaal dronken is maar gewoon veel gezelligheid.
- je wordt niet steeds gestoord door het gebliep van je smartphone, zusters hebben soms wel een smartphone maar meestal prepaid (met alleen wifi) en we beperken ons bewust in het gebruik ervan. Zo kun je aan tafel een gezellig gesprek voeren en word je ook niet zo gestresst.
- je bent altijd op de hoogte van het wereldnieuws, als je zelf niet het nieuws kijkt of luistert is er altijd wel een medezuster die je op de hoogte brengt. We moeten natuurlijk wel weten waarvoor we bidden. Een zuster noemde de voorbeden eens de 'BBC', omdat je daar ook vaak hoort welke ramp er gebeurd is of wie er gestorven is.
- Je lacht veel. Dat is echt waar, het viel me pas op nadat ik voor de 1e keer op vakantie was geweest en toen weer terugkwam. Ineens kon ik weer echt lachen en regelmatig schalt er dan ook een lach door de refter (waar we eten).
- Je hoeft niet naar de UWV voor een uitkering (daar heb je als zuster namelijk geen recht op) en dus ook niet te voldoen aan sollicitatieplicht. Mocht je onverhoopt eens geen werk hebben dan is er altijd wel iets te doen in huis. Vervelen hoeft dus niet.
- Je hebt elke dag te eten, kleding aan je lijf, een dak boven je hoofd en alle andere levensnoodzakelijkheden. Daar zijn we dankbaar voor, want dat heeft niet iedereen op deze wereld.
- je leert veel over jezelf en word vooral de eerste 3 jaar intensief begeleid bij je persoonlijke ontwikkeling.
- je leert veel over andere culturen en kent wereldwijd ook zusters van verschillende nationaliteiten. Zo word je echt een 'wereldburger'.
- last but not least: als je echt roeping hebt tot het kloosterleven, en je bent bij de orde/congregatie die echt bij jou past, dan ben je gelukkig. Ook al gebeuren er moeilijke dingen, vanbinnen heb je wel de rust en het geluk dat je de levensweg volgt die bij jou past.
Reacties
Een reactie posten