Zoals gebruikelijk stonden we op 31 december 24.00 uur, ofwel 1 januari 2018 om 00.00 uur precies, in de kapel om het nieuwe jaar in te luiden (letterlijk) en het Te Deum te zingen - Eer aan God.
Ongeveer tien minuten na middernacht stonden we, ook zoals gebruikelijk, met een aantal zusters vanaf de derde verdieping het vuurwerk te bewonderen. Met een prachtige volle maan en bijna warm weer is het ook goed helder, en kunnen we de hele horizon zien oplichten. Wat lijkt het dan ver weg en klein, wat moet het hoog lijken als je er tussen staat. Prachtig vuurwerk hoor, maar wel veel... heel veel. Terwijl ik dit schrijf, bijna half één, gaat het zo te horen onverminderd door.... terwijl we betrekkelijk ver weg stonden, toch ongeveer drie kilometer van de 'vuurwerkhaarden' vandaan, begon na ongeveer tien minuten de kenmerkende vuurwerklucht ook ons te bereiken. En gingen we weer naar binnen.
Misschien iets voor het komend jaar: genieten kan ook op een andere manier. Eén vuurwerkpijl is prachtig, maar hoeveel mensen zullen tijdens het afschieten van het eerste vuurwerk in gedachten al bij de volgende pijl zijn geweest? Zo veel mogelijk, zo hoog mogelijk... en zo snel mogelijk? Dat kan anders...
Moge in dit nieuwe jaar alles, wat wij denken, zeggen en doen, van God uit gaan en naar God terugkeren. Tot Gods eer, en tot vrede en geluk van de mensen om ons heen... dichtbij en ver weg.
Een gezegend jaar 2018!
Reacties
Een reactie posten